Poziom Zespołowy

Kreatywność zespołowa polega na tworzeniu, koncepcjonowaniu lub rozwijaniu nowatorskich i użytecznych pomysłów, procesów lub procedur przez zespół współpracujących ze sobą osób. Twórczość zespołowa to także tworzenie wartościowych, użytecznych nowych produktów, usług, pomysłów, procedur lub procesów przez osoby pracujące razem w złożonym systemie społecznym. Może to mieć miejsce w sposób nieformalny lub w zorganizowanych zespołach, takich jak zespoły robocze. Zespoły złożone z członków pochodzących z różnych kultur i dyscyplin są dość często wykorzystywane w miejscu pracy. Zespoły te stanowią potencjał kreatywności ze względu na możliwość integracji różnych perspektyw, wiedzy, umiejętności i zdolności, a różnorodność ta może stymulować kreatywne myślenie i zapobiegać przedwczesnemu dochodzeniu przez grupy do konsensusu w złożonych kwestiach. Jednakże różnorodność stwarza również możliwe zagrożenia, takie jak konflikty relacyjne, negatywna emocjonalność, stres lub możliwość „myślenia grupowego”, które utrudnia spójność grupy i paraliżuje wydajność zespołu.

Zespoły to specjalne rodzaje grup, w których ludzie pracują z zaangażowaniem, wspólną odpowiedzialnością i uzupełniającymi się umiejętnościami, aby osiągnąć wspólne wyniki i cele. Aby zwiększyć kreatywność zespołu konieczne jest, aby każdy członek zespołu uczył się i rozwijał umiejętności miękkie przy użyciu określonych technik. Dla kreatywności zespołu najistotniejsze umiejętności miękkie, które należy rozwijać to:

• Komunikatywność – Umiejętność wyrażania opinii; umiejętność prowadzenia dyskusji.
• Współpraca – Wspólne rozwiązywanie problemów; praca zespołowa; kooperacja.
• Przywództwo – Zdolność osoby do zachęcania do strategicznego myślenia, innowacji i działania oraz do kierowania innymi członkami organizacji w celu osiągnięcia wspólnego celu.
• Umiejętność negocjowania – Cechy, które pozwalają dwóm lub więcej stronom osiągnąć kompromis. Często są to umiejętności miękkie, takie jak komunikacja, perswazja, planowanie, tworzenie strategii i współpraca.
• Rozwiązywanie problemów – Rozwiązywanie konfliktów, systematyczne podejście, logiczne myślenie zorientowane na cel, kreatywność.

Wiele specjalistycznych raportów pokazuje, jak duża jest luka pomiędzy umiejętnościami miękkimi, które posiada współczesny pracownik, a tymi, których wymagają pracodawcy w nowoczesnym miejscu pracy. Zarówno umiejętności twarde, jak i miękkie są ważne przy podejmowaniu decyzji o zatrudnieniu i decydowaniu o tym, kto zdobędzie stanowiska kierownicze i awans. Specjaliści ds. rekrutacji uważają, że pracownik z silniejszymi umiejętnościami miękkimi ma większe szanse na awans na stanowisko kierownicze niż pracownik z większym doświadczeniem, ale słabszymi umiejętnościami miękkimi. Ponadto, nie wykazanie się umiejętnościami miękkimi podczas rozmowy kwalifikacyjnej może kosztować Cię utratę pracy.

Wiele osób posiada pewne umiejętności, ale ma problemy z innymi. Na przykład, pracownik może wykazywać doskonałe zdolności komunikacyjne i umiejętność pracy w zespole, ale może mieć problemy z zarządzaniem czasem lub zmagać się z presją. Umiejętności miękkie, zdefiniowane przez American Management Association jako cztery C (od angielskiego creativity, collaboration, communication, and critical thinking) oznaczające kreatywność, umiejętność współpracy, komunikacji i krytycznego myślenia – mają kluczowe znaczenie dla funkcjonowania organizacji i są umiejętnościami transformacyjnymi, niezbędnymi do tego, aby innowacje mogły się zakorzenić i rozwijać w samej organizacji.

Wymienione w powyższym akapicie umiejętności miękkie są elementami krytycznymi dla studenta stającego w obliczu rynku pracy i są istotnymi elementami budowania udanej kariery zawodowej, od pierwszej rozmowy kwalifikacyjnej po przejście na emeryturę.

Obecnie Unia Europejska rozpoczęła realizację kompleksowego projektu dotyczącego klasyfikacji i oceny kompetencji we wszystkich sektorach. Projekt ESCO (European Skills/Competences, Qualifications and Occupations, 2016) ma na celu stworzenie odrębnych klasyfikacji umiejętności specyficznych dla danego stanowiska pracy oraz umiejętności miękkich, kompetencji, kwalifikacji i zawodów we wszystkich dziedzinach i zawodach pracy, istotnych dla rynku pracy UE.

Wysiłki zmierzające do zdefiniowania umiejętności i kompetencji doprowadziły również do dyskusji na temat celów i zadań edukacji oraz roli uczelni. Wiele uniwersytetów skupia się na twardych umiejętnościach. Podczas gdy doskonalenie tych umiejętności jest z pewnością ważne, kluczowe jest przygotowanie studentów do bycia kreatywnymi i innowacyjnymi profesjonalistami poprzez podkreślanie znaczenia umiejętności miękkich we wszystkich kierunkach studiów. Tradycyjne problemy i rozwiązania nauczane w szkole wyższej często nie naśladują tego, co studenci napotkają w miejscu pracy, dlatego wykwalifikowani wykładowcy i praktycy wiedzą, jak zaoferować doświadczenie z pierwszej ręki i wgląd w to, dlaczego umiejętności miękkie są potrzebne.

Kraje UE mają różne metodologie i podejścia do nauczania i oceny umiejętności miękkich. Istnieją pewne zbiory najlepszych praktyk i metod nauczania i uczenia się ich na poziomach szkolnictwa wyższego. Pomimo ich oczywistego znaczenia, zmiany w instytucjach/programach rzadko są brane pod uwagę przy analizowaniu przejścia ze studiów do pracy i możliwości zatrudnienia absolwentów: brakuje więc badań porównawczych i statystyk.

Korzyści dla kadry akademickiej:

• otwartość,
• wzrost innowacyjności,
• rozwój umiejętności prowadzenia dyskusji,
• konstruktywne dyskusje na temat rozwijania kreatywności,
• umiejętność motywowania i mentorowania grup studenckich,
• zdolność do bycia analitycznym i zwracania uwagi na szczegóły
• tworzenie powiązań między różnymi kierunkami i przedmiotami,
• wychodzenie poza utarte schematy.
• going beyond the usual schemes.

Korzyści dla uczniów:

• współpraca,
• angażowanie się w proces tworzenia pomysłów,
• rozwijanie umiejętności wyrażania opinii,
• umiejętność rozwiązywania problemów,
• umiejętność prowadzenia dyskusji,
• budowanie tolerancji na niepewność,
• twórcze przekształcenie pomysłu w zbiorową kreatywność,
• myślenie krytyczne,
• twórcze myślenie.

• Wprowadź kreatywność i pionierskie innowacje na poziomie zespołu.
• Wykorzystaj narzędzie audytu innCREA do oceny poziomu umiejętności twórczych uczniów.
• Przedstaw uczniom pięć technik i wykonaj związane z nimi ćwiczenia
• Użyj narzędzia audytu innCREA do ponownej oceny poziomu umiejętności twórczych uczniów po zakończeniu kursu.

Większość uczelni stosuje różne formy nauczania, ponieważ jeden model może być niefunkcjonalny:

• Szkolenie w klasie – jest najbardziej tradycyjną formą kształcenia najbardziej efektywną, gdy trzeba przekazać stosunkowo niewielką ilość informacji, w krótkim czasie i potrzebna jest interaktywność uczących się,
• Wirtualne klasy poprzez E-learning i Mobile Learning – umożliwiają uczelniom dostarczanie treści kształcenia w formie tekstu, wideo i dokumentów w czasie rzeczywistym, a uczący się mogą uczestniczyć w sesji z dowolnego miejsca, w którym się znajdują, oszczędzając cenny czas i pieniądze na logistykę i miejsca. Są to dobre opcje dla uniwersytetów umożliwiające elastyczne możliwości uczenia się w krótkim czasie.
• Nauczanie mieszane – połączenie podejść, zapewniające, że każdy uczący się przyswoi wymagane informacje.

• w klasie
• w trybie mieszanym

Ten model pozwala członkom grupy dyskutować i współdziałać ze sobą, unikając odległości i barier.

W każdym przypadku kurs musi obejmować wstępną i końcową ewaluację z wykorzystaniem narzędzia audytowego.

Umiejętności miękkie zawsze były ważne w biznesie, ale w ciągu ostatnich kilku lat stało się jasne, jak bardzo stały się one ważne dla zmieniających się potrzeb środowiska pracy.

Techniki powinny być włączone do programów uniwersyteckich, aby studenci mogli rozwijać swoje umiejętności miękkie, a w szczególności kreatywność, a także aby przygotować ich do życia zawodowego, w którym wspomniane techniki są wykorzystywane. Zajęcia powinny być przygotowane i dobrze zorganizowane przez nauczyciela oraz muszą być nastawione na pracę w grupach, w których studenci są zachęcani do ich stosowania. Ważne jest, aby nauczyciel stworzył pozytywne środowisko, w którym uczniowie współpracują ze sobą.

Istotną rolę odgrywają z pewnością narzędzia innCREA, które pozwalają studentom ocenić ich obecny poziom umiejętności miękkich, a następnie poprawić go poprzez uczestnictwo w określonych kursach. W celu poprawy ważne jest zrozumienie braków w umiejętnościach na poziomie pracujących zespołów, jak również u poszczególnych jego członków. W ten sposób można dostosować szkolenie, tak aby uzupełnić braki w umiejętnościach przydatnych również w życiu zawodowym.

A. Jak uaktualnić strategie nauczania

• Jedną z szerokich rekomendacji, która pozwoli zbliżyć do siebie naukę, biznes i życie zawodowe, jest konstruowanie programów, które przyniosą korzyści wszystkim uczestnikom, a zwłaszcza uczniom. Aby utworzyć ogniwo potrzebne do połączenia siły roboczej i uczestników kształcenia, nauczyciele i pracodawcy muszą zaangażować się w projektowanie i prowadzenie programów uczeniloea się opartego na pracy.
• Nauczyciele powinni włączyć do praktyk dydaktycznych metody aktywnego uczenia się, które mogą wspierać innowacje programowe i poprawiać doświadczenia edukacyjne studentów uczelni podczas uczenia się przedmiotów kierunkowych.
• Nauczyciele powinni wszechstronnie wspierać studentów podczas rozwijania umiejętności miękkich i cyfrowych.
• Nauczyciele powinni pozytywnie i skutecznie angażować się w pracę ze studentami, dając im czas na przemyślenie umiejętności miękkich, które rzadko są dla nich niezrozumiałe.
• Nauczyciel musi zachęcać uczniów do rozwijania w pełni ich potencjału, motywując ich do pracy w zespole i angażując ich w przydatne dyskusje, aby zwiększyć umiejętności rozwiązywania problemów, przywództwa i negocjacji w zespole.

B. Jak dostosować poziomy technik i sprawić by były bardziej skuteczne

• Wyznacz jasne i osiągalne cele
• Wykorzystaj studia przypadków i ćwiczenia, aby wyjaśnić, jak działa technika
• Zaproś osoby z doświadczeniem, aby przedstawili konkretne przykłady z życia zawodowego.
• Wykorzystaj ekscytującą i stymulującą grupową grę logiczną, aby pobudzić motywację i stymulować określone zachowania, takie jak budowanie zespołu, zarządzanie konfliktem oraz przydzielanie ról i obowiązków.

1.    Do Nothing

Technika twórcza, która działa poprzez badanie, co stałoby się z problemem, gdyby nic nie robić i przez określenie, jaki byłby wynik, gdyby nic nie zrobiono.

2.    LOESJE

Technika oparta na zabawie słowami, która pozwala wyjść poza utarte schematy językowe i skutecznie uruchomić twórcze myślenie.

3.    Lotus Blossom

Technika kreatywnego i rozbieżnego myślenia, stosowana jako narzędzie burzy mózgów, do której wykorzystuje się wizualną prezentację pomysłu.

4.    SWOT Analysis

Technika oceny czterech aspektów (SWOT od angielskich słów Strengths, Weaknesses, Opportunities i Threats oznaczających silne i słabe strony oraz szanse i zagrożenia) – używana w ocenie pomysłu biznesowego lub przedsiębiorstwa. Każdy z tych czynników musi być dokładnie zbadany, aby zapewnić rozwój pomysłu lub organizacji.

5.    False Rule

Technika prowokacji, która wykorzystuje proces wolnych skojarzeń, jaki uruchamia nasz umysł, próbując połączyć sytuację problemową z regułą, która nie ma z nią żadnego związku.

Amabile, T.M. (1988). A model of creativity and innovation in organizations. Research in Organizational Behavior
Amabile, T. M., Conti, R., Coon, H., Lazenby, J., & Herron, M. (1996). Assessing the work environment for creativity. Academy of Management Journal
Carmeli, A. M. & Paulus, P. B. (2015). CEO ideational facilitation leadership and team creativity: The mediating role of knowledge sharing. Journal of Creative Behavior
Chen, G., & Kanfer, R. (2006). Toward a systems theory of motivated behavior in work teams. Research in Organizational Behavior
De Dreu, C. K. W. (2002). Team innovation and team effectiveness: The importance of minority dissent and reflexivity. European Journal of Work and Organizational Psychology
Edmondson, A.C. and Harvey, J.F. (2018). Cross-boundary teaming for innovation: Integrating research on teams and knowledge in organizations. Human Resource Management Review
Jackson, S. E. (Ed.). (1992). The professional practice series. Diversity in the workplace: Human resources initiatives. New York, NY, US Guilford Press
Jehn, K. A. (1995). A multimethod examination of the benefits and detriments of intragroup conflict. Administrative Science Quarterly
Shalley, E., Litchfield C. & Gilson, L. (2018). 20 Year later: Team creativity and Innovation. Team creativity and Innovation
Van Knippenberg, D., De Dreu, C. K. W., & Homan, A. C. (2004). Work group diversity and group performance: An integrative model and research agenda. Journal of Applied Psychology
West (Ed.), Handbook of work group psychology. Chichester, England: Wiley